Jaki powinien być dowód naturalności?

Naturalność kosmetyków ocenia się przez analizę każdego składnika z osobna. Definicje składnika naturalnego, składnika pochodzenia naturalnego i syntetycznego można znaleźć w specjalnej międzynarodowej normie ISO 16128.

ISO to niezależna, pozarządowa organizacja normalizacyjna. Jest największym na świecie twórcą dobrowolnych międzynarodowych standardów. Ustanowiła standardy w wielu dziedzinach. Dla sektora kosmetycznego istnieją już normy ISO dotyczące wielu obszarów, w tym produkcji, skuteczności ochrony przeciwsłonecznej oraz cały pakiet norm mikrobiologicznych. Normy ISO opracowywane są na podstawie uznanego na całym świecie, rzetelnego procesu.

W normie ISO 16128 znajduje się definicja składnika naturalnego i pochodzenia naturalnego.

Składnik naturalny – pozyskiwany jest wyłącznie z roślin, zwierząt, mikroorganizmów i minerałów. Przez zastosowanie procesów fizycznych (np. mielenie), fermentacji (proces i produkt, który powstanie musi występować w naturze) lub innych, ale bez chemicznej modyfikacji.  

Składnik pochodzenia naturalnego – to składnik, który w ponad 50% pochodzi ze źródeł naturalnych, otrzymywany metodami chemicznymi lub biologicznymi z zamiarem modyfikacji chemicznej.

Uwaga, składniki z paliw kopalnych, np. z ropy naftowej nie są uznawane za naturalne zgodnie z normą ISO.

Przy pomocy tych definicji można wyliczyć tzw. indeks naturalności. Dzięki niemu otrzymamy dowód na to, że np. dany produkt zawiera 90% składników naturalnych czy 99% składników pochodzenia naturalnego. UWAGA – to nie jest to samo!